De Belgische federale regering en de regionale regeringen hebben geen respect (ontzag) voor de gewone mensen, dit wil zeggen arbeiders, bedienden, kleine zelfstandigen, gepensioneerden, werklozen, invaliden, armen en dergelijke, mensen aan de bodem van de menselijke piramide.
De ene besparing volgt de andere op, zeker in de sociale zekerheid en de overheidsbedrijven. Hierdoor gaan de prijzen onder andere voor de zorg van onze oudjes, het studiegeld van onze scholieren en studenten, en ons openbaar vervoer (tram, bus en trein) de hoogte in. Na verloop van tijd gaan de andere dienstverleningen van de overheid ook mank lopen (niet meer doen wat men zou moeten doen).
De superrijken, rijken, hogere middenklasse, en dergelijke, die een hoog loon ontvangen, hebben geen last van deze besparingen en de prijsverhogingen.
Als voorbeeld: de oudjes uit de kaste van "de gewone mensen".
Een gemiddeld nettoloon van 1300 euro van de gewone mens ten overstaan van een gemiddeld nettoloon van 4000 euro voor de rijke kaste, waartoe het gros van onze politiekers behoren.
Een woonzorgcentrum vraagt 1500 euro per maand om je te verzorgen.
Vaststelling:
Een tekort van 200 euro voor de gewone mens. Een overschot van 2500 euro voor de rijke kaste.
Het gros van onze politiekers behoort tot de rijke kaste. Deze politiekers hebben geen benul hoe de gewone mensen moeten schipperen om al de rekeningen te kunnen betalen. Wegens dit gebrek van -, of de moedwil (opzet), dit niet te zien, vaardigen ze wetten uit, die voor de gewone mensen financieel nadelig zijn. Terzelfder tijd sparen (niet hard aanpakken) en beschermen deze politiekers de rijke kaste waartoe ze behoren. Om die reden bestaat er trouwens nog geen degelijk vermogensregister en de daaraan verbonden vermogensbelasting.
Hoog tijd voor de gewone mensen om voluit te stemmen voor politiekers, die hun belangen (gewone volk) ter harte nemen en ten dienste van deze gewone mensen staan en werken!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten